Tarlabaşı

İstanbul'un sevilmeyen çocuğudur Tarlabaşı.İsmi geçtiğinde hep şüpheyle bakılır bu semte ki bakanlarda çok haklıdır.Size bu çocuktan bahsetmek istiyorum.Ablamın evi oradaydı ki her hafta sonu ziyaretine giderdik.Sokaktan içeriye girildiğinde burnunuzu rahatsız edici midye kokusu gözünüzü de iki bina arasına asılan çamaşırlar işgal eder.Dikkatinizi topladığınızda üstüne gelen arabadan hiç korkmayan çocuklar,oranın yerlisi olmuş kadar olan aynı zamanda çok rahat olan siyahiler ,üstünüze düşecek diye korktuğunuz binalar ,midye ayıklayan genç kızlar,karşılıklı sandalyelere oturmuş çoğunlukla kirli sakallı abiler ,sakalsız amcalar ,köşelerde yatan köpekler zihninizi meşgul etmeye başlar .Buranın binaları genellikle beş katlı her bir katta da bir daire (daire dediğime bakmayın 2 odadır çoğu) vardır.Çöp konteynırı çok az vardır burada ve insanlar konteynıra kadar gitmez direkt fransız balkonundan atar çöpünü.Hatta her binada yazar buraya çöp atanın anasını ...Dış işlerinde bağlı iç işlerinde neler olduğu bilinmeyendir.Hemen 200 metre yukarısındaki cadde perukçularla,erotik shoplarla doludur.Önündeki kaldırımlarda travestiler fink atar ki laf atmamanızı tavsiye ederim.500 metre yukarısındaki İstiklal caddesiyle olan her türlü farklılığı dikkatinizi hemen çeker.Buranın etnik kökeni çok çeşitlidir.Çingenesi ,kürdü,siyahisi var anam var.Geceleri torbacılar, travestiler,hırsızlar işbaşı yapar kavgaları eksik olmaz.Sabahları seyyar poğaçacılar geçer,taze poğaçalarım var diye bağırır, bayat poğaçalar satılır.Şimdilerde kentsel dönüşüm projesi altında binalar yıkılıp aralarına çamaşır asılamayan modern! binalar yapılacak.Öyle gerek görmüşler.Eşkiya filmi de burda çevrilmişti izlemişseniz hatırlarsınız.Kısacası hep yerinde sayar, hiç büyüyemez bu sevilmeyen çocuk göze hoş gelmez bir türlü.Kendi yağıyla kavrulur .Özünü kaybetmeden gelişmesi dileğiyle.