Aslında ilk defa ben bu grubu Kuro No Keiyakusha (Darker Than Black) adlı animede kullanılan Howling adlı şarkısıyla tanıdım. O animenin film noir tadındaki ambiansına, konusuna filan o kadar cuk oturuyordu ki Howling, ama işte zaman olmadığından pek fazla şarkısına göz atma fırsatını bulamadım.
Daha sonra D.Gray-Man'in ilk açılış videosunda yer alan Innocent Sorrow'u duydum. Tarz olarak Howling ve onun kadar güzel bir şarkıydı. Zaten bu iki anime az çok bilinen animeler olduğu için bu şarkıları eminim ki dinlemişsinizdir.
Ama asıl beni vuran parça Sengoku Basara'nın açılışında çalan "Jap" oldu. Aslında Sengoku Basara'nın ilk bölümünü aylar önce seyretmiştim güzeldi filan ama şarkı dikkatimi çekmedi. Ama BleachAsylum'da adamın birinin Bleach'te böyle bir şarkı çalması gerekir deyip "Jap"ı paylaşmasından sonra onu dinlemem kendi kendime "Ya ben bu şarkıyı niye fark etmemişim" dedirtti. Hemen Sengoku Basara'nın tüm bölümlerini indirdim ardından da Abingdon Boys School'un yayınlamış 2 albümünü de ve başladım şarkıları dinlemeye.
Grup 2005 yılında kurulmuş, ilk single'ı 2006 yılında "Innocent Sorrow". 2 albümü var 2007 yılında çıkan"Abingdon Boys School" ve 2010'da çıkan "Abingdon Road".
Grup ismini İngiltere'deki bir okul olan Abingdon School'dan alıyor. Bu okulun olayı, Radiohead'in bu okuldan çıkmış oluşuymuş.
Aslında grup 2005'te kurulmuş dedim ama grubun solisti Takanori Nishikawa (T.M Revolution) (baştaki resimde gözlüklü eleman) gayet köklü bir müzik geçmişine sahip birisi. Zaten ABS'un da bu kadar iyi olmasının başında geliyor onun sesi ve performansı.
Şarkılara gelince en çok "Jap"'ı beğendim, sonra sözleri tamamiyle İngilizce olan "Lost Reason" favorilerimden biri oldu. Lost Reason'un bulunduğu single'ın ana şarkısı olan Nephilim ve pek tabi Howling ve Innocent Sorrow güzel bulduklarım.
Kesinlikle tavsiye ediyorum, solistin sesi müthiş. Dinleyin, dinlettirin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder